میلگردهای معرفی شده، کاربردهای متفاوتی در ساخت و ساز و صنعت دارند. میلگردهای نوع A2 به دلیل شکل پذیری مناسبی که دارند معمولا در ستون، تیر و دیوار برشی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای فونداسیون می‌توانید از هر دو میلگرد نوع A2 و A3 استفاده نمایید ولی برای ساخت پی بهتر است برای آرماتورهای طولی از میلگرد A3 و برای آرماتورهای عرضی از میلگرد a2 استفاده کنید. نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که به دلیل ترد بودن و شکل پذیری کم میلگردهای A3 استفاده از آن‌ها در مناطق مستعد زلزله و برای مواردی مانند ساخت ستون، دیوار برشی و تیر و تیرچه و دال ممنوع است. همچنین از میلگردهای A4 نیز در ساختمان سازی استفاده نکرده و برای کارهای سنگین مناسب‌تر هستند.

1. راستا

این نوع میلگرد به منظور افزایش مقاومت در بتن ستون‌ها و پی فونداسیون ساختمان، بیشترین کاربرد را دارد.

2. خاموت

هرگاه از میلگردها برای ایجاد ستون در ساختمان استفاده می‌شود، به منظور ایجاد اتصال و بستن آن‌ها از مقاطع کوچک‌تری به نام خاموت استفاده می‌کنند. این محصولات در فاصله‌های مشخص‌شده به دور چند میلگرد راستا بسته می‌شوند. کاربرد خاموت، جلوگیری از جدا شدن مقطع‌ها و خم شدن افقی آن‌ها است. علاوه بر این، مقاومت مقاطع راستا را نیز افزایش می‌دهد.

3. سنجاقک

شکل بازشده میلگردهای خاموت، میلگردهای سنجاقکی هستند که به منظور اتصال مقاطع طولی با خاموت استفاده می‌شوند. علاوه بر این موجب افزایش مقاومت میلگردهای خاموت نیز می‌شوند.

4. خرک

افزایش مقاومت پی یا فونداسیون ساختمان به نوع میلگردهای استفاده‌شده در آن بستگی دارد. علاوه بر انواع معمولی، از مقاطع خرک به صورت دو ردیف افقی دیگر نیز استفاده می‌شود که در بالای فونداسیون نصب می‌شوند. میلگردهای خرک موجب افزایش مقاومت فونداسیون می‌شوند و کمک می‌کنند تا بار ساختمان به پی و از آنجا به زمین منتقل شود.

5. رکابی

در زمان نیاز به قرار گرفتن دو شبکه عمودی از میلگردها در امتداد یکدیگر به منظور چینش دیوار از میلگردهای رکابی استفاده می‌شود. در واقع نام‌گذاری این نوع محصولات به دلیل کاربرد آن‌ها است که بیشتر در ساخت دیوارهای بتنی به کار برده می‌شوند.

6. ادکا

تحمل نیروی برشی بر روی تیرآهن و افزایش مقاومت تیرآهن‌ها توسط میلگردهای ادکا انجام می‌شود. در حالت کلی ادکا به‌عنوان یک تکیه‌گاه در تیرهای ساختمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در کارخانه های تولیدی داخل کشور انواع میلگردها از سایز 8 تا 32 هم بصورت ساده و هم بصورت آجدار به شکل شاخه ای تولید میشوند. سایز های پایین تر به شکل کلاف نیز تولید میگردند. شایان ذکر است که میلگردهای تولید داخل عموما به طول 12 متر تولید میشوند.

نورد روش کلی تولید مقاطع فولادی محسوب می شود. شمش تهیه شده در این روش با عبور از غلطک به شکل نهایی می رسد. البته تولید میلگرد انواع مختلفی دارد که هر منطقه با توجه به شرایط اقلیمی و زلزله خیزی از آن استفاده می کند تا به استحکام مطلوب شمش اولیه برسد.

نورد گرم:  روش ابتدایی تولید است که ابتدا پروفیل های خام تا ۱۱۰۰ درجه گرم شده و سپس به غلطک نورد ورود می کنند.

نورد سرد:  فولاد تولیدی به این روش، سخت تر و مقاومت بیشتری دارد. البته از شکل پذیری و انعطاف کمتری نیز برخوردار است.

ترمکس:  هزینه تولید در این روش مقرون به صرفه تر است. همچنین میل گرد به دلیل داشتن کربن کمتر شکل پذیرتر است. قابلیت جوشکاری خوب از دیگر مزیت های ترمکس است.

آلیاژی:  در هنگام تولید با روش میکرو آلیاژی برخی عناصر نظیر تیتانیوم و وانادیم به آهن اضافه می کنند. خشک شدن شمش در دمای محیط صورت می گیرد و همین امر سبب به دست آمدن خواص مکانیکی و شیمیایی یکسان در سطح و مغز میلگرد می شود. محصول نهایی با این روش دارای کیفیت مطلوبی است و اغلب تولید کنندگان داخلی از این روش بهره می گیرند.